🎴 Podział Niemiec Po Ii Wojnie Światowej Mapa

Metoda podająca: nauczyciel zarysowuje formę systemu politycznego Niemiec. Metoda problemowa: uczniowie dyskutują kwestię stosunków międzynarodowych w Europie w kontekście pozycji polityczno‑międzynarodowej Niemiec. 3. Środki dydaktyczne. Flaga RFN. Nagranie hymnu niemieckiego wraz z tekstem w przekładzie na język polski. 4. W czasie II wojny światowej w propagandzie III Rzeszy Niemieckiej określano tak teren obejmujący przedwojenne Niemcy, Austrię, Kraj Sudetów, Protektorat Czech i Moraw, Luksemburg oraz tereny Polski, Jugosławii, Belgii i Francji włączone w czasie II wojny światowej w granice Rzeszy Niemieckiej. Korea po II wojnie światowej. Ta historia zaczyna się od podboju Korei przez Japończyków pod koniec XIX wieku. Cesarstwo Japonii formalnie zaanektowało Półwysep Koreański w 1910 roku. Od zwycięstwa w pierwszej wojnie chińsko-japońskiej w 1895 roku rządziło krajem przez marionetkowych cesarzy . Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon { {Dopracować}} z tego artykułu. Aliancka okupacja Austrii – przeprowadzony decyzją konferencji poczdamskiej podział Austrii na 4 strefy okupacyjne w latach 1945-1955. 4 lipca 1945 Stany Zjednoczone, Wielka Brytania, Francja i Związek Socjalistycznych Republik Radzieckich W sprawie Niemiec: -ustalenie okupacji -powołanie sojuszniczej rady kontroli w celu administrowania całością okupowanych Niemiec. Inne postanowienia: ZSRR przystąpi do wojny z Japonią nie później niż 3 m-ce po zakończeniu wojny w Europie -po pokonaniu Japonii ZSRR otrzyma południowy Sachalin i Wyspy Kurylskie Po zakończeniu II Wojny Światowej (1945 r.) rozpoczął się proces określany mianem dekolonizacji, czyli upadku dawnych systemów podległości lądów wobec państw europejskich. Najintensywniej dekolonizacja przebiegała w Afryce, gdzie w latach 50-tych, 60-tych i 70-tych niepodległość uzyskały prawie wszystkie państwa tego kontynentu. Amerykański sektor Berlina. Amerykańska strefa okupacyjna w Niemczech ( niem. Amerikanische Besatzungszone, ang. American Zone of Occupation in Germany) – południowo-wschodni obszar Niemiec okupowany przez Stany Zjednoczone po zakończeniu II wojny światowej. W jego skład wchodziły Hesja-Nassau, państwo ludowe Hesja, północna Świat po II wojnie światowej. Skutki II wojny światowej. Write a title here. Decyzje podjęte na konferencji Wielkiej Trójki w Poczdamie (lipiec-sierpień 1945):- podział Niemiec na 4 strefy okupacyjne (amerykańska, brytyjska, radziecka i francuska)- zapowiedziano program 4D wobec Niemiec- dawne wschodnie tereny Niemiec podzielono między Polskę a ZSRR- ludność niemiecka ze Wschodu Historia powstania niemieckich landów w dzisiejszym kształcie wiąże się ściśle z II wojną światową oraz wydarzeniami, które nastąpiły u schyłku XX w. Po zakończeniu II wojny światowej Niemcy zostały podzielone na cztery strefy okupacyjne – amerykańską, brytyjską, francuską i radziecką. Taki podział trwał do roku 1949. 23 maja 1949 (powstanie RFN) Francuska strefa okupacyjna. Multimedia w Wikimedia Commons. Francuski sektor Berlina. Francuska strefa okupacyjna w Niemczech ( niem. Französische Besatzungszone, fr. Zone d’occupation française en Allemagne) – południowo-zachodni obszar Niemiec okupowany przez Republikę Francuską po zakończeniu II wojny W trakcie II wojny światowej Stany Zjednoczone i Związek Sowiecki byli sojusznikami. Niestety, pokonanie Trzeciej Rzeszy nie przyniosło pokoju. Dotychczasowi sojusznicy stanęli po dwóch stronach barykady. ZSRS chciał na zachód przesunąć obszar ziem kontrolowanych po wojnie. Stany Zjednoczone i demokracje zachodnie dążyły do Na te pytania odpowiadają przywódcy alianccy podczas konferencji alianckich w Teheranie (1943), Jałcie (luty 1945) i Poczdamie (sierpień 1945), gdzie „Wielka Trójka” położyła podwaliny pod organizację świata po wojnie i nie tylko. szczególnie określają losy Niemiec po zakończeniu działań wojennych w czasie II wojny światowej. upU5gP. O PORTALU Portal to codzienny serwis historyczny, setki artykułów dotyczących przede wszystkim najnowszej historii Polski, a także materiały wideo, filmy dokumentalne, archiwalne fotografie, dokumenty oraz infografiki i mapy. Więcej Polska w XX wieku II wojna światowa AKTUALIZACJA: PUBLIKACJA: Infografiki Podział ziem II RP 1939-1941 COPYRIGHT Wszelkie materiały (w szczególności depesze agencyjne, zdjęcia, grafiki, filmy) zamieszczone w niniejszym Portalu chronione są przepisami ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych oraz ustawy z dnia 27 lipca 2001 r. o ochronie baz danych. Materiały te mogą być wykorzystywane wyłącznie na postawie stosownych umów licencyjnych. Jakiekolwiek ich wykorzystywanie przez użytkowników Portalu, poza przewidzianymi przez przepisy prawa wyjątkami, w szczególności dozwolonym użytkiem osobistym, bez ważnej umowy licencyjnej jest zabronione. NAJNOWSZE Na Cmentarzu Powstańców Warszawy uczczono poległych i pomordowanych w 1944 r. Polacy i Hiszpanie z organizacji „Poland First to Fight” upamiętnili 78. rocznicę wybuchu Powstania Warszawskiego W sierpniu na Jasną Górę dotrze ponad 170 pielgrzymek Gliński: znak Polski Walczącej ma szczególne znaczenie Twórczość Eugeniusza Hanemana wkrótce w Galerii Bałuckiej Newsletter Oświadczam, że wyrażam zgodę oraz upoważniam Muzeum Historii Polski, ul. Mokotowska 33/35, W-wa (dalej MHP) jako Administratora danych osobowych oraz wszelkie podmioty działające na rzecz lub zlecenie MHP do przetwarzania moich danych osob. (e-mail) w zakresie i celach niezbędnych do otrzymywania newslettera od dnia wyrażenia tej zgody do jej odwołania. Jestem świadomy/a, że mam prawo w dowolnym momencie odwołać zgodę oraz że odwołanie zgody nie wpływa na zgodność z prawem przetwarzania, którego dokonano na podstawie zgody udzielonej przed jej wycofaniem. Jestem też świadomy/a, że przysługuje mi prawo dostępu do moich danych, do ich sprostowania, do ograniczenia przetwarzania, do przenoszenia danych, do sprzeciwu wobec przetwarzania. COPYRIGHT Wszelkie materiały (w szczególności depesze agencyjne, zdjęcia, grafiki, filmy) zamieszczone w niniejszym Portalu chronione są przepisami ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych oraz ustawy z dnia 27 lipca 2001 r. o ochronie baz danych. Materiały te mogą być wykorzystywane wyłącznie na postawie stosownych umów licencyjnych. Jakiekolwiek ich wykorzystywanie przez użytkowników Portalu, poza przewidzianymi przez przepisy prawa wyjątkami, w szczególności dozwolonym użytkiem osobistym, bez ważnej umowy licencyjnej jest zabronione. Rozpad koalicji antyhitlerowskiej spowodował podział świata na dwa wrogie bloki polityczno-militarne: NATO i Układ Warszawski (tzw. podział dwubiegunowy). Na ich czele stały dwa supermocarstwa: USA i ZSRR. Przyczyny rozpadu koalicji antyhitlerowskiej: – nietrwały charakter koalicji (łączył ją cel – pokonanie Hitlera, a nie wspólne wartości) – spór aliantów co do kształtu powojennej Europy (ZSRR: sowietyzacja bloku wschodniego; Wielka Brytania: stworzenie bufora wolnych państw między Zachodem a ZSRR) – spór aliantów co do przyszłości Niemiec i sposobów zapobieżenia kolejnej wojnie – spór brytyjsko-radziecki o wpływy na Bałkanach (1944- 1949 wojna domowa w Grecji: Wielka Brytania popierała stronę rządową, ZSRR lewicową opozycyjną partyzantkę) sowietyzacja – wprowadzanie zmian w polityce, ustroju i gospodarce kraju na wzór ZSRR Skutki rozpadu koalicji antyhitlerowskiej: – podział świata na dwie strefy wpływów oddzielone „żelazną kurtyną” – utrwalenie systemu dwubiegunowego (rywalizacji dwóch supermocarstw i ich sojuszników) Zachód (blok zachodni, „wolny świat”) – polityczna, gospodarcza i militarna dominacja USA (bo Wielka Brytania i Francja wyczerpane wojną, a Niemcy pokonane i podzielone) Wschód (blok wschodni, obóz socjalistyczny) – dominacja ZSRR (podporządkowanie krajów „wyzwolonych” spod okupacji niemieckiej przez ZSRR, próba wpływania na politykę w innych) – początek „zimnej wojny” – znaczące różnice w tempie odbudowy i rozwoju cywilizacyjnego państw Europy zachodniej i wschodniej (w konsekwencji trwające do dziś różnice w poziomie życia ludności, infrastrukturze krajów itp.) Początek zimnej wojny – III 1946 przemówienie Winstona Churchilla w Fulton (USA): słowa o żelaznej kurtynie, wezwanie do powstrzymania ekspansji ZSRR – 1947 doktryna Trumana: powstrzymywanie ekspansji ZSRR przez USA (pomoc dla krajów zagrożonych zwycięstwem komunistów, amerykańskie bazy wojskowe w różnych krajach świata) – 1948 plan Marshalla: amerykańska pomoc finansowa na odbudowę państw europejskich (w przypadku bloku wschodniego odrzucona przez Stalina) Żelazna kurtyna – symboliczna granica między wolnym Zachodem a komunistycznym Wschodem w Europie (fizycznie jej odpowiednikiem był Mur Berliński i strzeżona granica między państwami komunistycznymi a niekomunistycznymi) Ciekawostka: przed Winstonem Churchillem określenia żelazna kurtyna (w takim samym znaczeniu) użył minister propagandy Trzeciej Rzeszy, Josef Goebbels. Bloki polityczno-wojskowe okresu zimnej wojny Układ Warszawski – utworzony 1955 w Warszawie („Układ o Przyjaźni, Współpracy i Pomocy Wzajemnej”) – cel: formalnie obronny, w praktyce tajne plany ataku na Europę zachodnią – członkowie: ZSRR, Polska, Bułgaria, Czechosłowacja, Węgry, Rumunia; od 1956 NRD, do 1961 Albania – bazy wojsk ZSRR (niektóre z bronią jądrową) – NRD, Polska, Czechosłowacja, Węgry (w Polsce kilkadziesiąt baz, największa w Legnicy) – całkowita dominacja ZSRR (naczelny dowódca – marszałek i wiceminister obrony ZSRR) – jedyna operacja zbrojna Układu Warszawskiego – 1968 „operacja Dunaj” (interwencja zbrojna w Czechosłowacji) – 1991 rozwiązanie Układu Warszawskiego (później wycofywane bazy wojsk radzieckich – w Polsce do symbolicznej daty 17 IX 1993) Ciekawostka: w ramach planów wojennych Układu Warszawskiego w przypadku ataku na Europę zachodnią Wojsko Polskie miało zaatakować północne RFN, Danię i Holandię. Ponieważ Polska byłaby obszarem tyłowym takiej wojny, przygotowywano też duże zaplecze medyczne (np. nowo budowane szkoły były projektowane jako szpitale wojskowe – miały ujednolicone rozkłady pomieszczeń, szerokie drzwi, umywalki w klasach przewidzianych na sale operacyjne). NATO – utworzony 1949 w Waszyngtonie („Organizacja Paktu Północnoatlantyckiego”) – cel: wspólna obrona przez atakiem (domyślnie – ze strony ZSRR) – członkowie: USA, Wielka Brytania, Francja, Belgia, Holandia, Luksemburg, Dania, Norwegia, Islandia, Portugalia, Włochy, Kanada; już po utworzeniu paktu dołączyły Grecja, Turcja, RFN i Hiszpania – niektóre państwa członkowskie nie uczestniczyły w strukturach wojskowych, a jedynie politycznych (czasowo Grecja, Francja, Hiszpania) – bazy wojsk USA (niektóre z bronią jądrową) – Niemcy, Włochy, Wielka Brytania, Islandia, Norwegia, Turcja – największe znaczenie – USA i Wielka Brytania (ale decyzje strategiczne podejmowane przez tzw. Radę NATO z udziałem wszystkich państw członkowskich) – do upadku „żelaznej kurtyny” – brak operacji zbrojnych NATO Podobieństwa NATO i Układu Warszawskiego: – oba pakty miały charakter polityczno-militarny – w obu paktach przyjęto zasadę, że zewnętrzny atak zbrojny na jedno państwo członkowskie upoważnia inne do zbrojnej reakcji – w obu paktach ujednolicano wyposażenie i procedury wojsk, aby ułatwić współdziałanie – oba pakty organizowały regularne wspólne ćwiczenia wojsk państw członkowskich – naczelni dowódcy sił zbrojnych obu paktów byli oficerami supermocarstw (Układu Warszawskiego – marszałek ZSRR, NATO – generał USA) Różnice między NATO i Układem Warszawskim: – w Układzie Warszawskim było wyraźne podporządkowanie państw członkowskich wobec ZSRR, w NATO państwa członkowskie były suwerenne – w Układzie Warszawskim broń atomową miał tylko ZSRR, w NATO najpierw USA, później też Wielka Brytania i Francja (ale w obu paktach broń gotowa do przekazania pozostałym członkom) – w Układzie Warszawskim ministrami obrony byli generałowie, w państwach NATO zasada cywilnej kontroli nad armią (ministrowie obrony – cywilni politycy) – po upadku „żelaznej kurtyny” Układ Warszawski rozwiązano (1991), a NATO kontynuuje działalność ze zmienionymi celami i poszerzonym składem [podstawa programowa dla szkół podstawowych – Ilustracja – przywódcy supermocarstw w latach 60. XX wieku: Nikita Chruszczow (ZSRR) i John F. Kennedy (USA). Za ich rządów miał miejsce największy kryzys polityczny zimnej wojny, tzw. kryzys kubański (1962), w czasie którego świat stanął na krawędzi wojny nuklearnej. NOWE Utrudnienia w ruchu w woj. kujawsko-pomorskim. Gdzie są dzisiaj prowadzone roboty drogowe? Na których drogach w województwie kujawsko-pomorskim prowadzone są dzisiaj ( roboty drogowe? Roboty drogowe: droga 62, Strzelno - Stodólno (0. km na... 1 sierpnia 2022, 22:06 NOWE Prezydent Andrzej Duda wśród publiczności na koncercie „Warszawiacy śpiewają (nie)zakazane piosenki” [Wideo] Nie lada niespodziankę mieli uczestnicy koncertu „Warszawiacy śpiewają (nie)zakazane piosenki”. W tłumie ludzi mogli zobaczyć samego Andrzeja Dudę. Nie... 1 sierpnia 2022, 21:57 Zajęcia plastyczne, sportowe czy muzyczne? Sprawdź, które zainteresują twoje dziecko Zastanawiasz się, jakie zajęcia dodatkowe będą dobre dla swojego dziecka? Wszystko zależy od tego, czym interesuje się twoja pociecha i chciałaby mieć pasje.... 1 sierpnia 2022, 21:50 Zajęcia WF na basenie - co będzie potrzebne Twojemu dziecku? Strój kąpielowy, okularki do pływania oraz czepek Twoje dziecko ma mieć zajęcia WF na basenie? Niezbędne będą: strój kąpielowy dla dziewczynki lub kąpielówki na basen dla chłopca, okularki do pływania dla... 1 sierpnia 2022, 21:50 Kiedy będą ferie zimowe 2023? Terminy ferii w roku szkolnym 2022/2023 Kiedy wypadają ferie zimowe 2023? Które województwa będą mogły wypoczywać razem? Sprawdź terminy ferii zimowych na rok szkolny 2022/2023 i już teraz zaplanuj... 1 sierpnia 2022, 21:50 Najpotrzebniejsze przybory szkolne w wyprawce dla twojego dziecka. Zobacz naszą listę Jakie przybory szkolne przydadzą się twojemu dziecku? W przygotowywaniu wyprawki szkolnej dla dziecka można się pogubić. Potrzebne są podręczniki, zeszyty,... 1 sierpnia 2022, 21:50 uchwała Europejskiej Komisji Doradczej z 12 września 1944 roku przewidywała podział Niemiec w granicach z 1937 roku na 3 strefy okupacyjne (radziecka, brytyjska i amerykańska) Europejska Komisja Doradcza - powstała na mocy deklaracji ministrów spraw zagranicznych Wielkiej Brytanii, Stanów Zjednoczonych i ZSRR z 30 października 1943 roku - miała się zająć kwestią powojennej Europy na konferencji w Jałcie w lutym 1945 roku postanowiono wydzielić francuską strefę okupacyjną z sektorów brytyjskiego i amerykańskiego, Niemcy miały ulec demilitaryzacji i denazyfikacji, miały zapłacić reparacje, postanowiono ukarać zbrodniarzy wojennych ostateczne decyzje w sprawie Niemiec zapadły na konferencji w Poczdamie (17 lipca - 2 sierpnia 1945 roku) - władzę najwyższą w strefach okupacyjnych mieli sprawować naczelni dowódcy tych stref - celem okupacji była całkowita demilitaryzacja Niemiec, denazyfikacja i demokratyzacja społeczeństwa, dekartelizacja gospodarki - postanowiono nie powoływać centralnego rządu niemieckiego - dowódcy 4 stref okupacyjnych, tworzący Sojuszniczą Radę Kontroli z siedzibą w Berlinie mieli koordynować działania mocarstw - przewidywano, że w gospodarce główny nacisk położy się na rolnictwo i przemysł pokojowy produkujący na potrzeby wewnętrzne - stopa życiowa w Niemczech nie mogła przekroczyć stopy życiowej w krajach ościennych - postanowiono podzielić niemiecką flotę wojenną oraz handlową między trzy wielkie mocarstwa - postanowiono ścigać i sądzić zbrodniarzy wojennych - ustalono sposób podziału reparacji, które miały być zaspokojone przez konfiskatę majątku niemieckiego - każde z mocarstw okupujących miało swe roszczenia uregulować w swej strefie okupacyjnej, jedynie ZSRR cześć odszkodowania miał uzyskać ze stref zachodnich - nie osiągnięto zgody co do kwestii, ile ma wynosić ogólna kwestia odszkodowań - ZSRR zobowiązał się pokryć z własnej puli polskie roszczenia reparacyjne - roszczenia pozostałych państw uprawnionych do odszkodowań miały zostać zaspokojone z puli mocarstw zachodnich - byłe obszary Niemiec na wschód od Odry i Nysy Łużyckiej, miały być przekazane pod zarząd Polski - część Prus Wschodnich wraz z Królewcem miała być przyłączona do ZSRR - ludność niemiecka z Czechosłowacji, Polski i Węgier miała być przesiedlona do Niemiec - ostateczny kształt granic miał zostać ustalony w traktacie pokojowym poczdamskie postanowienia graniczne oznaczały zmniejszenie terytorium Niemiec w ich granicach z 1937 roku o 23% powołano do życia Międzynarodowy Trybunał Wojskowy - zebrał się on 18 października 1945 roku w Berlinie, a od 20 listopada 1945 roku do 1 października 1946 roku pracował w Norymberdze - spośród 22 oskarżonych 12 osób skazano na karę śmierci (wykonano 10 wyroków śmierci - Martina Bormana skazano zaocznie, Herman Göring popełnił samobójstwo) 22 grudnia 1947 roku - Saara została połączona z Francją unią celną, walutową i gospodarczą - uchwalona 15 grudnia 1947 roku konstytucja Saary usankcjonowała tę unifikację i przewidywał uniezależnienie polityczne od Niemiec jak się wkrótce okazało Sojusznicza Rada Kontroli nie potrafiła ani Niemcami administrować, ani przekazać administracji w ręce samych Niemców w 1947 roku Sojusznicza Rada Kontroli wydała ustawę w sprawie likwidacji państwa pruskiego 1 stycznia 1947 roku - amerykańska i brytyjska strefy okupacyjne zostały połączone tworząc Bizonię (Dwustrefę) czerwiec 1948 - maj 1949 roku - I kryzys berliński Jedną z konsekwencji wojny była w Niemczech znaczna inflacja. Przywrócenie równowagi rynkowo-pieniężnej mogło nastąpić albo wskutek drastycznego wzrostu cen, albo w następstwie reformy walutowej, której istotą byłaby wymiana pieniędzy. Wybór padł na reformę walutową. W marcu 1948 roku mocarstwa zachodnie wycofały się z prowadzonych bezowocnie od 1946 roku rokowań z ZSRR w sprawie wspólnej reformy walutowej. 18 czerwca 1948 roku podjęto decyzję o wprowadzeniu nowej waluty w strefach okupacyjnych Anglii, Francji i Stanów Zjednoczonych - Deutsche Mark. Był to warunek, od którego spełnienia uzależniano włączenie ich do Planu Marshalla. Decyzji tych nie konsultowano z ZSRR. ZSRR, obawiając się napływu do swojej strefy okupacyjnej waluty tracącej ważność również przeprowadził reformę - nie dysponując nowymi banknotami, ograniczył się do naklejania nalepek na dotychczasowe. Przedmiotem sporu pozostała waluta berlińska. W tej sytuacji ZSRR postanowił usunąć dawnych sojuszników z Berlina. 23 czerwca wyłączono dopływ prądu, a 24 zamknięto dojazd do miasta. Rozpoczęła się tzw. blokada Berlina Zachodniego. Państwa zachodnie próbowały przełamać blokadę Berlina organizując tzw. most powietrzny. Berlin Zachodni, czyli 3 zachodnie sektory zaopatrywano drogą lotniczą. Blokada trwała od 24 czerwca 1948 roku do 10 maja 1949 roku. W okresie tym przewieziono 1,5 mln. ton ładunków. Brało w tym udział 380 maszyn obsługiwanych przez 57 tys. ludzi. Była to wielka operacja i demonstracja siły. Świat stał na krawędzi wojny. kwiecień 1949 roku - połączenie francuskiej strefy okupacyjnej z Bizonią, czyli utworzenie Tryzonii 8 maja 1949 roku - Rada Parlamentarna, której deputowani pochodzili z nominacji parlamentów krajowych trzech stref zachodnich, uchwaliła w Bonn projekt ustawy zasadniczej Republiki Federalnej Niemiec - projekt został zatwierdzony przez trzech komendantów zachodnich stref okupacyjnych (zawiesili oni jedynie artykuły z których wynikało, że obowiązuje ona na terytorium Berlina) i ratyfikowany przez kraje niemieckie (z wyjątkiem Bawarii, gdzie odrzucono) - Ustawę Zasadniczą ogłoszono 23 maja 1949 roku - władza ustawodawcza - parlament federalny: Bundestag i rada federalna: Bundesrat - Bundestag wybierany jest na 4 lata w wyborach powszechnych - Bundesrat to przedstawicielstwo landów; delegaci są powoływani i odwoływani przez rządy krajowe; jest organem niezależnym od kadencji parlamentu - władza wykonawcza - rząd federalny złożony z kanclerza federalnego i ministrów - kanclerza mianuje parlament na wniosek prezydenta - ministrów powołuje prezydent na wniosek kanclerza - rząd posiada inicjatywę ustawodawczą - odpowiedzialność polityczną kanclerz ponosi przed parlamentem, a ministrowie przed kanclerzem - głową państwa jest prezydent wybierany na 5 lat przez Zgromadzenie Federalne (Bundesversammlung - deputowani do Bundestagu i - w równej liczbie - deputowani do parlamentów krajowych - Landtagów, wybierani przez te parlamenty) - RFN to dwuczłonowe państwo związkowe, składające się z federacji i krajów federacji (obecnie - po zjednoczeniu - 16 krajów) pierwsze wybory do Bundestagu odbyły się w sierpniu 1949 roku i zostały wygrane przez CDU, czyli chrześcijańskich demokratów - pierwszym kanclerzem wybrano Konrada Adenauera (CDU) - urząd ten sprawował do 1963 roku 7 września 1949 roku - parlament proklamował powstanie Republiki Federalnej Niemiec (RFN). Składała się ona z 10 państw związkowych z prawem dokooptowania innych państw, jeśli o to poproszą. Pierwszym prezydentem RFN został liberał (FDP) Teodor Heuss (1884-1963) spośród kilku partii politycznych największymi wpływami cieszyły się w RFN: Unia Chrześcijańsko-Demokratyczna (CDU); w Bawarii jej odpowiednikiem była Unia Chrześcijańsko-Społeczna (CSU); Socjaldemokratyczna Partia Niemiec (SPD) i Wolna Partia Demokratyczna (FDP - liberałowie) 7 października 1949 roku - na terenie radzieckiej strefy okupacyjnej powstała Niemiecka Republika Demokratyczna, na której czele jako prezydent stanął Wilhelm Pieck, działacz przedwojennej KPD; ton życiu politycznemu nadawało SED, której pierwszym sekretarzem do 1971 roku był Walter Ulbricht faktycznie władza nadal należała do Komendantury wojennej ZSRR, która sprawowała ją poprzez Socjalistyczną Partię Jedności Niemiec (SED) Berlin Zachodni przekształcono w okno wystawowe bogatych krajów zachodnich dla ubogiej, radzieckiej Europy Wschodniej walka o Niemcy spowodowała, że kwestia niemiecka nabrała dużego znaczenia w polityce światowej - z jednej strony obawiano się odbudowy silnych i zjednoczonych Niemiec, a z drugiej oba obozy walczyły o pozyskanie Niemiec RFN została uznana przez państwa zachodnie, nie nawiązała natomiast stosunków z ZSRR i państwami demokracji ludowej - nie uznawała nowych granic zachodnich Czechosłowacji, Polski i ZSRR, zgłaszała roszczenia wobec tych państw twierdząc, że ludność niemiecka została przez nie bezprawnie usunięta i pozbawiona swojej ojczyzny, że w czasie jej usuwania życie straciło kilka milionów osób Czechosłowacja, Polska i ZSRR głosiły natomiast, że roszczenia i pretensje niemieckie nie są uzasadnione, że decyzje konferencji poczdamskiej mają ostateczny charakter - przypominano agresję hitlerowską i jej skutki między obu stronami występował stan napięcia i wzajemnych oskarżeń w krajach środkowo-wschodniej Europy obawiano się rewizjonizmu i rewanżyzmu niemieckiego - był to czynnik integrujący te państwa z ZSRR Stany Zjednoczone, zaangażowane silnie w innych regionach świata, w Europie postanowiły postawić na RFN - udzieliły RFN znacznych pożyczek i wsparcia politycznego - RFN uzyskała 1,3 mld dolarów bezzwrotnej pomocy z USA i 10 października 1949 roku weszła w skład OEEC wobec faktu, że nie doszło do konferencji pokojowej i podpisania układu pokojowego z Niemcami, 3 mocarstwa zachodnie jednostronnie oświadczyły 9 grudnia 1951 roku, iż stan wojny z Niemcami uznają za zakończony w końcu maja 1953 roku kierownictwo SED ogłosiło podwyższenie norm pracy o 10% - w efekcie w czerwcu 1953 roku w Berlinie rozpoczęły się demonstracje uliczne fala strajków objęła cały kraj - do żądań ekonomicznych dołączono polityczne - to tzw. powstanie berlińskie zostało stłumione przez wojska radzieckie marzec 1955 roku - parlament zachodnioniemiecki zatwierdził udział Bundeswehry w NATO maj 1955 roku - weszły w życie układy paryskie, podpisane rok wcześniej przez USA, Wielką Brytanię, Kanadę, Belgię, Holandię, Luxemburg, Francję, Włochy i RFN - przyznawały one ograniczoną suwerenność RFN (mocarstwa zachodnie zachowały prawa i odpowiedzialność związaną z Berlinem i Niemcami jako całością oraz prawo do ochrony i bezpieczeństwa wojsk stacjonujących w RFN), zapowiadały utworzenie oraz integrację z NATO 12 dywizji zachodnioniemieckich, Zagłębie Saary uzyskało status europejski, który miał obowiązywać do ostatecznej regulacji pokojowej - warunkiem jego wejścia w życie było zaakceptowanie w plebiscycie przez mieszkańców Saary lipiec 1955 rok - Bundestag uchwalił ustawę o powszechnym obowiązku służby wojskowej - remilitaryzacja RFN stała się faktem 1 stycznia 1957 roku - Saara, po odrzuceniu w plebiscycie statusu europejskiego, wróciła do RFN 13 sierpnia 1961 roku - władze NRD, za zgodą innych państw socjalistycznych z ZSRR na czele, odgrodziły Berlin Zachodni ustanawiając w mieście swoją granicę państwową (mur berliński) - akcja ta spotkała się z ostrym protestem rządu RFN i innych rządów - tzw. II kryzys berliński; czekano na reakcję głównego gwaranta swobód politycznych Berlina Zachodniego, tj. USA, jednak Kennedy ograniczył się jedynie do werbalnego potępienia akcji NRD i moralnego wsparcia berlińczyków: w czasie pobytu w Berlinie demonstracyjnie przybył do Bramy Brandenburskiej i wygłosił przemówienie, w którym powiedział, że sam czuje się berlińczykiem - nie podjął jednak żadnej akcji wspierającej dążenia RFN do zjednoczenia Niemiec w 1969 roku do władzy doszła w RFN, po raz pierwszy w ich historii, koalicja SPD i FDP, a kanclerzem został Willy Brandt (SPD) - koalicja ta rządziła do 1982 roku (Brandt podał się do dymisji w 1974 roku) kanclerz Willy Brandt (1913-1992) podjął próby znormalizowania napiętych stosunków z NRD i całym blokiem państw socjalistycznych 19 marca 1970 roku - miało miejsce historyczne spotkanie kanclerza Brandta z premierem NRD W. Stophem w Erfurcie, a 21 maja 1970 roku w Kassel 12 sierpnia 1970 roku - w Moskwie kanclerz Brandt i premier ZSRR Aleksiej Kosygin podpisali układ o wzajemnych stosunkach RFN z ZSRR, w którym rząd RFN zapewnił, iż uznaje granice powojenne w Europie i nie dąży do ich podważenia 7 grudnia 1970 roku - w Warszawie kanclerz Brandt i premier Józef Cyrankiewicz podpisali układ o podstawach normalizacji stosunków z Polską, w którym również zadeklarowano uznanie zachodniej granicy Polski, tj. granicy na Odrze i Nysie - oba państwa wzajemnie się uznały i nawiązały ze sobą stosunki dyplomatyczne - rozwijano współpracę gospodarczą rząd Brandta podjął też rozmowy z NRD, rezygnując z dotychczasowej polityki ignorowania faktu istnienia drugiego państwa niemieckiego w tej sytuacji w marcu 1971 roku doszło do 4-stronnej konferencji w sprawie Berlina Zachodniego i po kilku miesiącach trudnych rokowań doszło do porozumienia w sprawie określenia statusu Berlina Zachodniego - odpowiedni układ podpisano 3 września 1971 roku w ślad za tym 17 grudnia 1971 roku podpisano porozumienie w sprawie tranzytu przez NRD do Berlina Zachodniego - drażliwy i zapalny problem berliński został znormalizowany - potwierdzono władzę sojuszniczą nad tą częścią miasta oraz jej odrębność od RFN I sekretarzem KC SED od 3 maja 1971 roku był Erich Honecker (1912-1994) 21 grudnia 1972 roku - podpisano układ pomiędzy NRD i RFN o wzajemnym uznaniu się obu państw - dwa państwa niemieckie uznały się wzajemnie, potwierdziły swoje granice i nawiązały stosunki dyplomatyczne, zapowiedziano jednak, że stosunki pomiędzy obu państwami niemieckimi mają szczególny charakter 11 grudnia 1973 roku - RFN podpisała układ normalizacyjny z Czechosłowacją - RFN uznała, że układ monachijski z 1938 roku był nieważny od samego początku i wyrzekła się Sudetów 21 grudnia 1973 roku - w RFN ogłoszono komunikaty o nawiązaniu stosunków z Bułgarią i Węgrami - stosunki z Rumunią nawiązano już w 1967 roku, a z Jugosławią w 1968 roku - w ten sposób doszło do normalizacji stosunków w całej Europie Środkowo-Wschodniej Willy Brandt zyskał wielką popularność i uznanie - przyznano mu pokojową nagrodę Nobla w 1973 roku oba państwa niemieckie zostały przyjęte do ONZ pod względem gospodarczym NRD zajmowała wysoką pozycję w bloku radzieckim, ale stała znacznie gorzej od RFN - NRD należała do RWPG i Układu Warszawskiego, ale jednocześnie brała udział w wymianie handlowej EWG jako część Niemiec 1982 rok - kanclerzem RFN został Helmuth Kohl (CDU) październik 1989 roku - zmiana na stanowisku przewodniczącego Rady Państwa NRD - odszedł Erich Honecker, zastąpił go Egon Krenz 9 listopada 1989 roku - zniesienie wszelkich ograniczeń w ruchu osobowym oraz otwarcie granic między dwoma państwami niemieckimi - upadek muru berlińskiego 28 listopada 1989 roku - Kohl przedstawił w Bundestagu 10-punktowy plan pomocy dla NRD we wprowadzaniu systemu rynkowego, a docelowo zapowiadał federację 7 grudnia 1989 roku - początek obrad NRD-owskiego "okrągłego stołu", które doprowadziły do wyznaczenia terminu wolnych wyborów na marzec 1990 roku grudzień 1989 roku - Rada NATO zaakceptowała samostanowienie narodu niemieckiego - Moskwa nadal była jednak przeciwna szybkiemu zjednoczeniu luty 1990 roku - zgoda ministrów spraw zagranicznych 4 mocarstw na zjednoczenie Niemiec (konferencja w Ottawie) marzec 1990 roku - wybory do wschodnioniemieckiego parlamentu wygrało ugrupowanie uformowane przez Helmutha Kohla kwiecień 1990 roku - państwa Wspólnoty Europejskiej na szczycie w Dublinie opowiedziały się za zjednoczonymi Niemcami maj-październik 1990 roku - "Konferencja 2+4" - odbyły się 4 rundy spotkań czterech mocarstw: Francji, Stanów Zjednoczonych, Wielkiej Brytanii i ZSRR oraz obu państw niemieckich dotyczących kwestii granic, problemów polityczno-wojskowych, uregulowania prawnomiędzynarodowe spraw Niemiec oraz kwestii anulowania praw i obowiązków czterech mocarstw wobec Niemiec - NRD miało przystąpić do RFN i przyjąć Ustawę Zasadniczą RFN oraz prawo Wspólnot Europejskich - mocarstwa zrzekły się praw i odpowiedzialności za Niemcy i Berlin jako całość - Niemcy uzyskały pełną suwerenność w sprawach wewnętrznych i zewnętrznych 1 lipca 1990 roku - weszła w życie unia gospodarcza RFN i NRD 16 lipca 1990 roku - spotkanie Kohla i Gorbaczowa w Żeleznowodzku - ustalono wstępnie, że zjednoczone Niemcy pozostaną w NATO, wojska radzieckie opuszczą terytorium niemieckie w ciągu 3-4 lat, armia niemiecka zostanie ograniczona do 370 tys. żołnierzy, a Niemcy wyrzekną się posiadania broni atomowej, biologicznej i chemicznej 23 sierpnia 1990 roku - parlament wschodnioniemiecki przyjął ustawę o wstąpieniu NRD do RFN na ostatniej rundzie rokowań we wrześniu 1990 roku w Moskwie potwierdzono, że Niemcy uzyskają suwerenność państwową, będą mogły posiadać armię i należeć do NATO, a wojska radzieckie zostaną wycofane z terytorium Niemiec do 1994 roku - akt końcowy konferencji podpisano 12 września 1990 roku 3 października 1990 roku - zjednoczenie Niemiec - praktycznie było to wchłonięcie NRD przez RFN 14 listopada 1990 roku - podpisano traktat między zjednoczonymi Niemcami i Polską, potwierdzający granicę na Odrze i Nysie 2 grudnia 1990 roku - odbyły się pierwsze wybory parlamentarne do Bundestagu w zjednoczonych Niemczech ze zbiorów Biblioteki ŚląskiejTak wyglądała poplebiscytowa granica między Polską a Niemcami na w Polsce, stodoła w Niemczech. Szkoła w Niemczech, ale szkolne boisko w Polsce. Czasem pół studni w Polsce i pół w Niemczech. Jak pokazują archiwalne zdjęcia, które prezentujemy w dzisiejszym wydaniu "Historii z DZ", linia graniczna dzieląca Śląsk w 1922 roku, na kilkanaście lat stworzyła absurdalną sytuację, podobną trochę do Berlina, o którym śpiewał Kazik Staszewski: "Mój dom murem podzielony, podzielone murem schody, po lewej stronie łazienka, po prawej stronie kuchenka".ZOBACZ KONIECZNIE:HISTORIA GÓRNEGO ŚLĄSKA w DZIENNKU ZACHODNIMW 1921 roku, po przegraniu przez Niemcy I wojny światowej, po plebiscycie i powstaniach, w skład odrodzonej Rzeczypospolitej weszła część Górnego Śląska. Zamieszkiwała ją wtedy blisko milionowa populacja, z czego jakieś 260 tysięcy poczuwało się do bycia Niemcami. Po drugiej, niemieckiej stronie granicy, pozostał z górą milion mieszkańców (z czego na ponad pół miliona ocenia się liczbę ludności polskojęzycznej lub mówiącej śląską gwarą Ślązaków). Po 1922 r. polską część Górnego Śląska opuściło ponad 100 tys. emigrantów. Na przeciwną stronę granicy przeniosła się podobna liczba to była granica? Choć wytyczona kompromisowo - niedobra niestety, nie satysfakcjonująca żadnej ze stron i kłopotliwa. Podział Śląska przypominał skomplikowaną operację rozdzielenia syjamskiego rodzeństwa, połączonego ze sobą wspólnymi żywotnymi organami. Linia graniczna, jaką wytyczyli politycy, rozcięła na dwie części funkcjonujący dotychczas organizm nie tylko społeczny, ale i gospodarczy: przemysłowy, komunikacyjny, rolniczy. Rozdzieliła nie tylko miasta, ale i kooperujące w ramach tych samych koncernów kopalnie, huty i fabryki. Zdarzało się, że odseparowywała wielkie piece od ich zakładów przetwórczych lub szyby górnicze danej kopalni od jej pól wydobywczych. Podziemne chodniki prowadziły nieraz do ościennego państwa (przykładem może być kopalnia Makoszowy). Wyrobiska leżały już na jego terenie i oddzielała je krata. Na ziemi przecięte zostały nieraz drogi, linie kolejowe, tramwajowe nawet. Pasażer podróżujący tramwajem z Chorzowa do Piekar (kiedyś tak się dało) dwa razy przekraczał granicę państwową jadąc tranzytem przez Bytom. Rodziły się liczne uciążliwe dla życia absurdy - w rodzaju podzielonego podwórka czy ogrodu, albo zagranicznej wygódki czy studni. Dla wielu Ślązaków oznaczało to rozpoczęcie nowego życia i konieczność przystosowania się do niecodziennej sytuacji.

podział niemiec po ii wojnie światowej mapa